با بد دهنی فرزندمان چگونه برخورد کنیم؟
۱-بچه ها همان طور که هر چیز دیگری را می آموزند، یاد خواهندگرفت که کلمات قدرتمند هستند و بعضی کلمه ها از بقیه قوی ترند و باز همان طور که بچه ها همه دانسته ها و کشفیاتشان را بررسی و ارزیابی می کنند، کلمات را هم آزمایش می کنند. از طرف دیگر بچه های کم سن وسال، هرچیزی را که می شنوند، حتی وقتی معنی اش را نمی دانند، تکرار می کنند. بنابراین اگر فرزندتان کوچک است و بدون دانستن معنای کلمه ای زشت، آن را به تقلید از دیگری گفته است، فقط بگویید:«آدم ها نباید چنین کلماتی را به کار ببرند. در عوض می توانی بگویی …» و کلمه قابل قبول را جایگزین کنید.
۲- واکنش شما موقع شنیدن حرف بد از زبان فرزندتان خیلی مهم است. بعضی از والدین وقتی فرزندشان حرف بدی می زند، نمی توانند در برابر لحن کودکانه و بامزه اش خودشان را کنترل کنند و نتیجه اش می شود تذکری مخلوط با خنده وعصبانیت! همان یک لبخند کافی است تا فرزندتان فکر کند کار بامزه ای انجام داده است و بعدا باز هم تکرارش کند. ضمن این که اگر فرزندتان آن قدر کم سن است که معنی حرفش را نمی داند، عصبانیت شدید شما هم فایده ای نخواهد داشت.
۳-اگر کودکِ بزرگ تری حرف زشت می زند و معنی اش را هم می داند، می توانید با آرامش بگویید:«این نوع حرف زدن قابل قبول نیست. می دانم آن قدر باهوش هستی که عبارت قابل قبولی به جای آن پیدا کنی».
۴-بچه ها همچنین ممکن است برای تحت تأثیر قرار دادن والدین از حرف های نامناسب استفاده کنند؛ یعنی گاهی بچه ها ترجیح می دهند حرف زشت بزنند و تنبیه بشوند تا این که مورد بی توجهی قرار بگیرند. فرزندتان توجه و محبت کافی در خانه دریافت می کند؟
۵-دقت کنید که فرزندتان این کلمات زشت را از کجا می شنود. یک دوست؟ یکی از اعضای خانواده؟ فیلم و سریال؟ پیدا کردن منشاء این رفتار به اصلاح آن کمک می کند. در یک زمان مناسب با فرزندتان درباره قدرت و معنای کلمات و این که چرا مردم به هم ناسزا می گویند، صحبت کنید. جایگزین های مناسبی به فرزندتان بدهید تا هنگام عصبانیت از آن ها استفاده کند.
۶-اگر فرزندتان حرف های ناپسند را از شخصیت های کارتونی و سینمایی یاد گرفته است، با جمله ای کوتاه و باآرامش به او کمک کنید:«من هم این فیلم رو دوست داشتم. هنرپیشه اش هم خیلی خوب بازی می کرد، اما گفتن اون کلمه زشت، ضروری نبود و باعث شد حس بدی نسبت بهش داشته باشم».
۷- اگر بدزبانی نسبت به شخصی بیرون از خانه اتفاق افتاده، از او عذرخواهی کنید. فرزندتان را به جای خلوتی ببرید و خصوصی و سریع احساستان را درباره حرفش بیان کنید. از او بپرسید چطور می تواند شرایط را اصلاح کند. اگر نمی داند، دقیقا به او بگویید جمله مناسب چیست. مهم است که فرزندتان متوجه رفتار بدش و احساس شما بشود، اما واضح است که این اصلاح نباید با رفتاری بدتر از جانب شما انجام بشود؛ بنابراین اجازه ندهید عصبانیتتان باعث بی احترامی و تحقیر فرزندتان شود.
