صفحه نخست
صفحه نخست

گردهمایی موسسه پژوهشی کودکان دنیا

تحلیل گردهمایی موسسه پژوهشی کودکان دنیا در سال ۹۶

 

در تاریخ های ۳، ۴ و ۵ خرداد ۱۸مین گردهمایی #موسسه_پژوهشی_کودکان_دنیا برگزار شد.

طی این سه روز گروه‌های دوستدار کودک از ۲۵ استان ایران گرد هم آمده بودند. تا با شنیدن نقطه نظرهای سخنران‌ها و تبادل نظر با یکدیگر بتوانند با توشه‌ای پربار تر به محل فعالیت خود برگردند. و با جدیتی بیشتر در کار خود برای کودکان، محیطی پویاتر و اثرگذارتر ایجاد کنند.
به همه دوستان در موسسه خسته نباشید می‌گویم و برایشان توان و عشق فراوان آرزو می‌کنم.
من از منظر یک شرکت بخش خصوصی که تخصص آن مشاوره به سازمان‌ها برای ایجاد شبکه‌های کامپیوتری است(#شرکت_پویه_گام) در این گردهمایی شرکت کردم.

فکر می‌کنم منظری که من در این همایش داشتم متفاوت با منظر بسیاری از شرکت‌کنندگان بود.

این موضوع مرا به فکر انداخت که این منظر را با شما به اشتراک بگذارم.

 

گفتگوی بخش‌های مختلف جامعه دوستدار کودک، به نظر من زیاد است.

به قدری که این واحد‌ها معمولا قادر به گفتگوی موثر با هم نیستند.

اگر بخواهم از این ذینفعان نام ببرم شاید بتوان آنها را این‌گونه دسته‌بندی کرد:

  • سازمان‌های غیردولتی دوستدار کودک نزدیک به تفکر شورای کتاب کودک
  • سازمان‌های غیردولتی دوستدار کودک که تفکری نزدیک به آموزش پرورش دارند
  • وزارت خانه آموزش پرورش و مدارس متنوع زیر نظر وزارت
  • کانون پرورش فکری کوکان و نوجوانان
  • سازمان‌های دولتی همچون نهاد ریاست جمهوری، پدافندغیرعامل، سازمان عالی فضای مجازی و سازمان فن‌آوری اطلاعات و …
  • سازمان اعتبار بخش به شرکت‌های دانش بنیان
  • شرکت‌های خصوصی که پروژه‌هایی برای کودکان دارند
  • موسسه‌های آموزشی که برنامه‌هایی برای کودکان دارند
  • دانشگاه‌ها که کارها و برنامه‌های پژوهشی در ارتباط با کودک ارائه می‌دهند
  • موسساتی که برای کوکان امکانات ورزشی ایجاد می‌کنند

این دسته بندی نشان می‌دهد که مساله بالندگی بسیار مورد توجه است.

ولی همگرایی سازمان‌ها ظاهرا جای کار فراوان دارد.
من به عنوان بخش خصوصی چه کاری می‌توانم برای این همگرایی انجام دهم؟
برای اینکه مکالمه بین بخش خصوصی و سایر بخش‌ها شکل بگیرد چگونه لازم است عمل شود؟
چرا این گفتگو کامل صورت نمی‌پذیرد؟
از منظر من بخش خصوصی بهترین عامل برای فعال کردن و درگیر کردن طبقه متوسط جامعه با مسائل مربوط به کودکان است.

در حال حاضر غیبت اثرگذار بخش خصوصی باعث شده که توانمندسازی طبقه متوسط برای کار و تولید برای کودکان به شکل کامل و کسب و کار محور صورت نپذیرد.

و بازنده نهایی این عدم مکالمه موثر و فعال‌سازی و توانمندسازی کلیه ذینفعان فوق الذکر هستند.

شاید لازم است بپرسیم چه وقت اجازه خواهیم داد این گفتگوها به نفع طبقه متوسط صورت پذیرد.

@gambeet
#Gambeet
#آنی_خاچکیان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *